...นี้พูดถึงเรื่อง "จิตภาวนา" มันสำคัญมากอย่างนี้นะ
เวลาท่านอยู่ในป่าในเขา ท่านมาปรุงมาคิดอะไรกับหยูกยา
เวลาจำเป็นจริง ๆ ใจท่านจะหมุนติ้วเข้ามาข้างในเลย
เป็นอะไรก็ตาม
ท่านจะไม่กลัวคำว่าเป็นว่าตาย
ดูความจริงเท่านั้นว่าเป็นยังไง เอาให้ถึงเขตถึงแดน
ในเวลายังไม่ตาย ๆ ดูกันให้ชัดเจน เวลาตายแล้วก็หมดวิสัยที่จะดู
เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว กำลังจิตของท่านผู้บริสุทธิ์จะเด่นผึง ๆ เลยนะ
เรื่องความทุกข์ทั้งหลายจะไม่มีอำนาจเหนือจิตเหล่านั้นเลย
จิตนั้นจะฟอกตลอด เพราะฉะนั้นท่านจึงว่า โรคหายได้ด้วยธรรมโอสถ
คือ การพิจารณาเวลาตายก็ตายอย่างอาจหาญ
ยกตัวอย่าง ท่านอาจารย์กู่ ของเรา ที่ท่านไปเสียที่โคกกะโหล่ง
ท่านคงเป็นโรคมะเร็งนั่นแหละ เขาว่าเป็นฝีหัวปลาไหล
เป็นอย่างนี้นานแล้วและหนัก ๆ เข้า ท่านก็บอกว่าไม่ไหวแล้ว
จะไม่ไหว ผมจะไปเร็ว ๆ นี้ ท่านนั่งให้พระประคองอยู่
แล้วให้หมู่เพื่อนทั้งหลายทำความเข้าใจกับตัวเองให้ดีนะ
ท่านสอนย่อ ๆ "ขอให้อบรมใจให้ดีเถอะ
จะไม่มีอะไรกระทบกระเทือนถึงจิตเลย ขอให้ทำจิตให้ดีนะ
แล้วเวลาผมตายไปนี่ อย่าเข้าใจว่าผมตายไปนะ
ผมที่แท้จริงไม่ได้ตายนะ นี่เป็นแต่ธาตุสลายตัวไป
เพราะหมดกำลังของมัน เอาละนะ ไปละนะ"
เท่านั้นแหละ ท่านก็ไปเลย...
พระอาจารย์กู่ ธมฺมทินฺโน
ความทุกข์ทั้งหลาย ไม่มีอำนาจเหนือจิตใจ
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
