พระเจ้าขี้เรื้อนเป็นตำนานเล่าต่อ ๆ กันมาของเขมรค่ะ แต่รูปสลัก พระเจ้าขี้เรื้อน นั้น ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน ตามคำของศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดส์ รูปสลักดังกล่าวมีรอยด่าง ๆ ดวง ๆ ก็เลยได้รับชื่อนี้ เชื่อกันว่าน่าจะเป็นรูปของพระธรรมราชา หรือ พระยม เนื่องจากมีลักษณะของแทตย์ มีเขี้ยวที่มุมปาก มือขวาถือคฑา (แต่ในรูปที่ถ่ายมาให้ดูมือขวาหักไปแล้ว)
พระเจ้าสุริยวรมันที่ 7 นั้นประชวรด้วยโรคเรื้อน พระองค์จึงพยายามทำกุศลโดยคิดว่าจะช่วยให้หายป่วย แต่จากการค้นคว้า ไม่ปรากฏว่ารูปของพระเจ้าขี้เรื้อนคือรูปของพระองค์
เคยอ่านตำนานเรื่อง พระยาแกรก ที่เกิดมาเป็นคนพิการ จะไปไหนก็ต้องถัดไป ตามตัวเป็นโรคผิวหนัง ภายหลังได้รับยาจากเทวดา เมื่อเอามาทาตามเนื้อตามตัวก็หาย มีรูปร่างสมบูรณ์เดินได้ จากนั้นก็ไปกำจัดกษัตริย์ที่ปกครองด้วยความโหดร้าย แล้วก็ได้ขึ้นครองราชย์แทน ตอนต้นเรื่องพูดถึงว่ากษัตริย์ที่โหดร้ายได้สั่งให้ฆ่าทารกเกิดใหม่ เพราะมีคำทำนายว่าจะมีผู้มาล้มล้างตน ถ้าจำไม่ผิด น่าจะชื่อพระเจ้าโคตรตะบองนะ
เราอาศัยข้อมูลจากหนังสือเกี่ยวกับนครวัด นครธม ที่ปรานี วงศ์เทศ แปลจากหนังสือของ ศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดส์ และ อีกเล่มนึงเป็นภาคผนวกจากหนังสือที่จิตร ภูมิศักดิ์เขียนในทำนองสารคดีท่องเที่ยว ผิดถูกประการใดขออภัยด้วย
|
|
