พี่ทั้งสี่ตน - Baan Jompra

สืบแต่ครั้งโบราณกาล คนเฒ่าคนแก่รุ่นปู่ย่าตาทวดเทียดบางท่านเคยเรียกใช้ “พี่ทั้งสี่ตน” ให้มาติดตามตน คอยคุ้มกันภัยอันตรายให้ดังตำราโบราณ ก่อนอื่นขออนุญาตบรมครูผู้ประสิทธิ์ประสาทสรรพสิทธิวิชาให้แก่ศิษยานุศิษย์ ดังนี้
อาจารย์เภา ศกุนตะสุต ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชา และวิธีปฏิบัติต่อ “พี่เลี้ยงทั้งสี่” ดังนี้คือ ท่านโลนพิทักษ์, พี่ยักษ์กุมาร, มารพิชัย,และ ภัยยะสังหาญ นี่เป็นชื่อของพี่เลี้ยงทั้งสี่ที่รักษาร่างกายเรา แต่ถือว่าไม่เรียกท่านก็ไม่ขาน ไม่วานท่านก็ไม่ทำ

ถึงมีอยู่ก็เฉยๆ จึงให้ถือปฏิบัติดังนี้
เมื่อเราจะกินข้าว หรือกินอาหารคาวหวาน หรือผลไม้ เครื่องดื่มใดๆ และทุกๆ มื้อ ทุกๆ ครั้งที่เราดื่มหรือกิน ให้ระลึกถึงชื่อพี่เลี้ยงทั้ง 4 คน มาร่วมกินด้วยทุกๆ ครั้ง จะเว้นเสียไม่ได้ เมื่อระลึกชื่อชวนมากินแล้ว เรายกอาหารใดๆ คำแรกจะกินต้องระลึกว่า โลนพิทักษ์ คำที่ 2 พี่ยักษ์กุมาร คำที่ 3 มารพิชัย คำที่ 4 ว่า ภัยยะสังหาญ เมื่อกินครบ 4 คำแรกแล้ว ต่อไปก็กินตามปกติ ถ้ามียาพิษในของกินอาจจะกินไม่ได้ ค่ำคืนเวลานอนก็ชวนพี่ทั้งสี่นอนด้วย และให้ช่วยพิทักษ์รักษากันภัยอันตราย จะออกบ้านไปทางไกล ขึ้นรถลงเรือก็ชวนพี่ไปเป็นเพื่อนช่วยคุ้มครองให้ความปลอดภัย เมื่อเข้าที่คับขันก็จงระลึกพี่ช่วยป้องกันรักษาให้ปลอดภัยและรอดพ้นจากอาวุธนานาประการ จะทำอะไรจงระลึกถึงพี่ช่วยเหลือเถิด พี่ทั้ง 4 คนนี้เป็นยักษ์ แต่

เคยแสดงให้ผู้อื่นแลเห็นว่าเป็นคนธรรมดามาแล้ว ผู้ใดถือประจำก็จะแคล้วคลาดสรรพภัยทั้งปวง
ฝ่ายผู้หญิงสูงอายุ ผู้เฒ่าผู้แก่ สาวแก่แม่ค้า พี่ป้าน้าอาหญิง ท่านล้วนพึ่งพิง “แม่นางกวัก” ธิดาปู่จ้าวเขาเขียวอยู่เวียงวังกังวน กรุงศรีวิชัย ไปค้าเมืองแมนแดนสรวง มีเพื่อนสนิทชื่อ นางนงประจันต์ ธิดาท้าว อุณาราช นางขะมักเขม้นนั่งทอผ้าด้วยใยบัวรอถวายพระศรีอริยเมตไตรย อนึ่ง ยังบูชา “แม่ทั้งห้า” อีกหญิงชาวนาชาวสวน ชาวไร่ชาวป่า ผู้หญิงยิงเรือแกร่งกล้าดุจชาย นิยมบูชาด้วยคาถาว่า
"โอมแม่โพศรี แม่โพสพ แม่นพดารา
แม่จันทร์เทวี แม่ศรีโสภา
ได้เลี้ยงลูกมาใหญ่กล้าเพียงนี้
ลูกขอบวงสรวงด้วยพวงมาลี
ธูปเทียนอัคคีตามมีบูชา
ขอเทพแม่เจ้าปกเกล้าเกศา
ทำไร่ทำนาได้ผลมากมาย
อีกทั้งตะกวดทั้งเ***้ยทั้งเพลี้ยลงนา
อีกทั้งโจราแลอัคคีภัย จงพินาศฉิบหาย
โอมประสิทธิแก่ข้าพเจ้า สวาหะ"