"พุทโธ หลักของใจ"
" .. เราระลึกถึง "พุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ" บทใดก็ตาม
นั้นแลคือ "ธรรม" ที่ออกจากธรรมแท้ เป็นเครื่องยึดแห่งจิตใจของเรา
ใจของเราเมื่อมี พุทธ มีธรรม มีสงฆ์ ประจำใจอยู่แล้ว
จะเป็นใจที่มีหลักเกณฑ์ เป็นใจที่มีที่พึ่ง เป็นใจที่มีแก่นสาร
เพราะฉะนั้นธรรมกับใจจึงควรให้มีอยู่ตลอดเวลาสำหรับจิตใจของเรา
อย่าให้มีแต่ด้านวัตถุคือสิ่งของเงินทองบริษัทบริวาร เครื่องใช้ไม้สอย
ซึ่งเป็นด้านวัตถุ แม้ที่สุดยศถาบรรดาศักดิ์ทั้งหลายก็ตาม
นี่เป็นเครื่องพึ่งพิงอิงอาศัยเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่เพียงเท่านั้น
ได้อาศัยเป็นกาลเป็นเวลา หากหาชีวิตไม่ได้แล้ว
สิ่งนี้ก็หมดความหมายลงไปทันที .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
