พระครูญาณวิศิษฏ์
ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
วัดธรรมสถิต อ.เมือง จ.ระยอง
วันหนึ่งหลังจากชื่อของท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
ปรากฏอยู่ในวารสารฉบับหนึ่ง
มีผู้ชายสามคนลางานแล้วขับรถจากกรุงเทพฯ มาระยอง
เพื่อกราบนมัสการท่านพ่อที่วัด
พอกราบเสร็จ เขาก็สนทนาสักพักหนึ่ง
แล้วถามท่านว่า
"พระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
ที่เราพอจะกราบขอบารมีท่าน
คงยังมีอยู่ในประเทศไทยเราใช่ไหมครับหลวงพ่อ"
"มีหรอก" ท่านพ่อตอบ
"แต่ถ้าเที่ยวไปขอบารมีจากท่านบ่อยๆ
โดยไม่ได้สร้างของเราเอง
ท่านเห็นว่า เราเป็นขี้ขอ ท่านคงจะขี้เกียจให้"
ครั้งหนึ่งมีโยมที่ปากน้ำสมุทรปราการ
บอกผ่านลูกศิษย์ของท่านพ่อว่า
อยากะถวายปัจจัยหลายหมื่นบาท
เพื่อช่วยสร้างพระใหญ่ที่วัดธรรมสถิต
แต่จะขอให้ท่านพ่อไปรับที่บ้านเขา
พอลูกศิษย์ถวายท่านพ่อ ท่านก็ปฏิเสธทันที
โดยพูดกับลูกศิษย์ว่า
"คนเราต้องไปหาบุญ ไม่ใช่ว่าจะให้บุญมาหาเรา"
คัดลอกจาก
หนังสือยาใจ อนุสรณ์พระครูญาณวิศิษฏ์
หน้า ๒๗-๒๘