ขอในสิ่งที่ไม่ควรขอ - Baan Jompra

มณิกัณฐชาดก ชาดกว่าด้วยขอในสิ่งที่ไม่ควรขอ

ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ใน พระนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลพราหมณ์ ซึ่งมีทรัพย์สมบัติมาก แม้ในเวลาพระโพธิสัตว์นั้นเที่ยววิ่งเล่นไ ด้ สัตว์ผู้มีบุญอีกผู้หนึ่งก็บังเกิดในครรภ์ มารดาของ พระโพธิสัตว์นั้น พี่น้องทั้งสองนั้นเจริญวัยแล้ว มารดาบิดาก็ทำกาลกิริยา จึงมีความสังเวชสลดใจพากันบวช เป็นฤๅษีสร้างบรรณศาลาอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำคง คา บรรดาฤๅษีทั้งสองนั้น บรรณศาลาของฤๅษีผู้พี่ชายอยู่เหนือแม่น้ำค งคา บรรณศาลาของฤๅษีผู้น้องชายอยู่ใต้แม่น้ำคง คา

อยู่มาวันหนึ่ง .

พระยานาคนามว่ามณิกัฏฐะออกจากนาคพิภพ จำแลงเพศเป็นมาณพน้อยเที่ยวไปตามฝั่งแม่น้ำคงคา ไปถึงอาศรมของฤๅษีผู้น้อง จึงไหว้แล้วนั่ง ส่วนข้างหนึ่ง ต่างกระทำสัมโมทนียกถาได้เป็นผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน ไม่อาจเว้นว่างห่างกัน. มณิกัณฐนาคมายังสำนักของพระดาบส ผู้น้องแล้วนั่งสนทนาปราศัยกันเมื่อเวลาจะ ไป ด้วยความสิเนหาพระดาบส จึงเปลี่ยนแปลงอัตตภาพแล้วเอาขนด หางตระหวัดรัดรอบพอบรรเทาความสิเนหานั้นแล้วจึงคลายร่างไหว้พระดาบแล้วกลับไปนาคพิภพ ของตน เพระ ความกลัวพระยานาคนั้น พระดาบสจึงซูบผอมเศร้าหมอง ผิวพรรณไม่ผ่องใส เกิดเป็นโรคผอมเหลือง มีเนื้อตัว สะพรั่งไปด้วยแถวเส้นเอ็น. วันหนึ่ง จึงไปหาดาบสผู้พี่ชาย ลำดับนั้น ดาบสผู้พี่ชายจึงได้ถามดาบสผู้น้องชายนั้น ว่า ดูก่อนท่านผู้เจริญเพราะเหตุไรท่านจึงซูบผ อม เศร้าหมอง มีผิวพรรณทราม เกิดเป็นโรคผอมเหลือง เนื้อตัวสะพรั่ง ด้วยแถวเส้นเอ็น ดาบสผู้น้องชายจึงบอกเรื่องราวนั้นแก่ดาบส ผู้พี่ชาย ผู้อันดาบสผู้พี่ชายถามว่า ท่านผู้เจริญ ก็ท่านไม่ต้องการให้พระยานาคนั้นมาหรือ จึงตอบว่า ไม่ต้องการ เมื่อดาบสผู้พี่ชายกล่าวว่า ก็พระยานาคนั้น เมื่อมายังสำนักของท่านประดับเครื่องประดั บอะไรมา จึงกล่าวตอบว่า ประดับแก้วมณีมา....