Baan Jompra

ชื่อกระทู้: >> หลวงปู่ชื่นไม่มี อุ << [สั่งพิมพ์]

โดย: chakpetch เวลา: 2013-3-18 10:22
ชื่อกระทู้: >> หลวงปู่ชื่นไม่มี อุ <<
หลวงปู่ชื่นไม่มี อุ

         หลวงปู่ชื่นเคยสอนผมว่า "เรื่องบางเรื่องมันเป็นกรรมของเขาเราควรปล่อยวางและยอมรับมัน สัตว์โลกยอมเป็นไปตามกรรม เราอย่าเอาตัวเข้าไปยุ่ง เดี๋ยวจะติดรากแห ไปกับเขา"

         ครูบาอาจารย์ที่สั่งสอนศิษย์ ในทางตรงกันข้าม ครูก็ไม่สามารถปฎิบัติตามคำสอนที่ตน สอนผู้อื่นได้เหมือนกัน ยกตัวอย่างใกล้ตัวกับ ยอดครู บรมจารย์ อย่าง.....หลวงปู่ชื่น ติคญาโณ......

         หลวงปู่ชื่นท่านสั่งสอนผม เรื่องการบำเพ็ญบารมีสิบทัศน์ในข้อที่สิบได้กล่าวถึง..

" อุเบกขาบารมี "

            บารมี หมายถึง การกระทำที่ประเสริฐ การกระทำที่ประกอบด้วยกุศลเจตนาคุณงามความดีที่ควรกระทำ คุณงามความดีที่ได้บำเพ็ญมา คุณสมบัติที่ทำให้ยิ่งใหญ่ เป็นธรรมส่วนหนึ่งที่สำคัญ ซึ่งช่วย เหลือเกื้อกูลให้ผู้ปฏิบัติได้ถึงซึ่งโพธิญาณ

         อุเบกขาบารมี หมายถึง การวางเฉย มีใจเป็นกลาง การปล่อยวางในสิ่งที่ผิดพลาด ในสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ วางเฉยในความทุกข์ของตน และสัตว์ที่ช่วยไม่ได้ เนื่องจากมีปัญญาเห็นว่าสัตว์ทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรมของตน ไม่มีใครได้รับความยากลำบากโดยไม่มีเหตุปัจจัย ล้วนแล้วแต่เป็นกรรมที่เคยทำมาทั้งสิ้น

ตลอดเวลาที่อยู่กับหลวงปู่ชื่น มา ยอมรับความจริงว่า "อุเบกขาบารมี" ของหลวงปู่ชื่นท่านหย่อนยานมาก หลายต่อหลายครั้ง ที่หลวงปู่ชื่นท่านตั้งใจหลงลืมในการบำเพ็ญบารมีข้อนี้ท่านมักจะสงเคราะห์สัตว์โลกเสมอไม่เลือก ภพ ชาติ ภาษา และวรรณะ ถ้าจะมาเล่า ณ.ที่นี่ คงไม่หมด จึงขอยกตัวอย่างเป็นบางเรื่อง เช่น...กรณีเรื่อง

"เด็กหญิงป่วยเป็นโรคประหลาด"

                  เรื่องนี้เกิดที่ที่วัดเจดีย์งาม แม่เด็กได้พาลูกสาวของตัวเองมาพบหลวงปู่ชื่น ด้วยทราบข่าวมาว่ามีพระเก่งมากๆ มาช่วยงานที่วัดเจดีย์งาม เมื่อพบหลวงปู่ชื่น จึงได้เล่าความทุกข์ใจเรื่องบุตรของตนว่า. ไม่ทราบว่าลูกเป็นโรคอะไรก็ไม่รู้ ป่วยโน้นเป็นนี่อาการทุลักทุเล แต่พอนำไปพบแพทย์ให้แพทย์ วินิจฉัยโรค  แต่ก็หาสาเหตุไม่พบ และที่แปลกคือ.. ตกกลางคืนลูกสาวจะมีบุคลิกภาพเป็นอีกคนหนึ่งเหมือนผู้ใหญ่ มีกริยา ระราน หยาบ กระด้าง และ ก้าวร้าน ส่งเสียงกรี๊ดร้องโหยหวล น่ากลัวมาก

               เข้าโรงพยาบาลหลายต่อหลายครั้ง จนโรงพยาบาลต้องนำแพทย์หลายๆสาขาวิชาการสี่ห้าคนมานั่งล้อมวงวินิจฉัยโรคกันเลยทีเดียว แต่ก็หาบทสรุปของสาเหตุของผู้ป่วยไม่พบ เป็นที่หนักใจของแพทย์ และความทุกข์ทนของแม่ เหลือที่จะประมาณ ห้วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานแม้นเพียงเศษเสี้ยวของวินาทีมันเป็นเวลาที่ช่างนานแสนนาน ทุกข์อันใดของแม่เล่า จะเท่าความทุกข์แห่งความอาลัย ห่วงหาอาทรบุตร  เล่าเรื่องราวต่างๆให้หลวงปู่ฟัง บนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทีใจเป็นคนแต่งเติม น้ำตาทีไหลริน ผ่านสีหน้าแห่งความทุกข์บนอารมณ์แห่งความสิ้นหวัง

               เมื่อหลวงปู่ชื่นท่านรับทราบเรื่องดังกล่าวแล้วท่านก็ไม่เห็นพูดอะไร จะช่วยได้หรือไม่ได้ก็ไม่บอก?? จะบอกกล่าวที่มาแห่งโรคสักนิด หรือ ตอบให้รับรู้บ้างสักหน่อยก็ไม่มี!!!!  หมอทั้งโรงพยาบาลยังเอาไม่อยู่ แล้ว หลวงปู่ชื่น จะไหวไหม หนอ??

"นิ่งสงบ เป็น ทองไม่รู้ร้อน"

               ผมนึกว่าหลวงปู่ท่านคงจะบำเพ็ญ อุเบกขาบารมี แต่แล้วผมก็คาดการณ์ผิดแบบหลายครั้งที่เคยพบเห็นมา หลวงปู่ชื่นท่าน ให้ผมนำสายสิญจน์มาให้ท่านแล้วหลวงปู่ก็ทำเป็นสายมงคลสวมให้เด็กและสั่งห้ามถอดออก และให้แม่เด็กกลับบ้านพาลูกไปพักผ่อน พรุ่งนี้ ค่อยมาหาหลวงปู่อีก

            สายๆ ของวันต่อมาแม่เด็กได้ นำบุตรสาวของตน เข้าพบหลวงปู่ชื่นอีกครั้งด้วยใบหน้าที่ดูสดใสต่างจากวันวานอย่างเห็นได้ชัด ได้รายงานผลว่าเมื่อคืนลูกสาวได้นอนหลับสบายและไม่มีอาการผิดปกติให้เห็น ในใจคงคิดว่าลูกสาวคงจะมีแนวโน้มว่า อาการน่าจะดีขึ้น แต่วิบากแห่งกรรม และ เรื่องราวมันยังไม่จบแค่นั้น หลวงปู่ชื่นได้พูดกับแม่เด็กว่า..

                  "ลูกโยมยังไม่หายขาดนะ! หลวงปู่จะ รับอีนางน้อย ไปรักษาตัวที่วัด 7 วัน มีอะไรติดขัดไหม???"


            คนสิ้นหวัง หมดหนทาง ไร้ที่พึ่ง เปรียบเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ แม้นฟางลอยมายังคว้าไว้เพื่อพยุงร่างกาย แม่เด็กจึงไม่ลังเลทีจะตัดสินใจ เพราะเห็นอานุภาพแห่ง สายสิญจน์ ของหลวงปู่ชื่น ผมคิดในใจคงต้องมีงานใหญ่รออยู่ข้างหน้าอย่างแน่นอน ..........

               วันเดินทางกลับแม่และเด็กได้เดินทางมาพร้อมกับหลวงปู่ชื่น เมื่อกลับมาถึงวัด หลวงปู่ท่านให้ผมค้างคืนที่วัดและบอกผมว่า..

                  " พรุ่งนี้ไปหาของให้หน่อย จะนำมารักษา อีนางน้อยมัน เห็นพวกมันแล้ว กูเวทนา "

   หายากหรือเปล่าหลวงปู่??? ผมถามท่าน

                  " ไม่ยาก.. ด๊อก มีลาวาหินไหลจากเขาพนมรุ้ง กับน้ำสระ 7 สระ เอาสระที่นำไม่เคยแห้ง เด้อ! วันเดียวเอาให้จบ"

               ผมจะด้วยบุญเก่าที่เคยร่ามสร้างกันมา หรือ บุพกรรมกำลังจะสิ้นสุด วันนั้นผมก็ สามารถ หาองค์ประกอบในการรักษาจนครบ แม่และเด็กได้มานอนรักษาอยู่ที่วัด 7 วัน จนอาการดีขึ้น หลวงปู่ชื่นท่านจึงอนุญาติให้กลับบ้านได้ ตลอดเวลาหลังจากที่อีกนางน้อย กลับไปแล้วหลวงปู่ท่านจะให้ผมโทรถามอาการ ของอีนางน้อยอยู่เสมอ ด้วยความเป็นห่วง

               นั้นเป็นอีกครั้งจากหลายๆครั้ง ที่ผมเห็นความหย่อนยาน ของการบำเพ็ญอุเบกขาบารมี ของหลวงปู่ชื่น...

            ถ้ายังไม่เชื่อผมว่า "อุเบกขาบารมี" ของหลวงปู่ชื่นหย่อนยานจริง ก็อยากจะขอประจาน ตอกย้ำอีกสักเรื่อง เอาให้ชัดเจนกันไปเลยอย่างกรณีตอนจัดสร้างวัตถุมงคลรุ่น ชัยมหานาถ ตามดำริ และ ความประสงค์ของหลวงปู่ชื่น ท่านได้จารแผ่นยันต์ต่างๆ มากมาย ด้วยตัวของท่านเอง  มียันต์หัวใจพระคาถาบทหนึ่ง เป็นหัวใจพระพรหม ตามที่หลวงปู่เคยสอนผม จำได้ว่ามี 4 คำ คือ..เม กะ มุ อุ

เม - เมตตา กะ - กรุณา

มุ - มุทิตา รู้สึกยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี อุ - อุเบกขา ความวางเฉย ไม่ยินดียินร้าย

คือพรหมวิหารสี่นั่นเอง

แต่พระยันต์แผ่นนั้นหลวงปู่ชื่นท่านลงเพียง 3 คำ คือ เม กะ มุ ที่ขาดหายไป คือ "อุ" ผมนึกว่าหลวงปู่ท่านหลงลืมจึงกราบเรียนถามท่าน หลวงปู่ครับ ตามที่หลวงปู่สอนผม หลวงปู่เขียน อักขระหัวใจพระพรหม ตกหล่นไปตัวหนึ่งหรือเปล่าครับ ?? หลวงปู่ จ้องมองหน้าผมเหมือนพยายามจะสื่อสานอะไร บางอย่างให้ผมรับรู้ ก่อนที่จะตบหน้าอกตัวเอง แล้วพูดขึ้นมาว่า..

" หลวงปู่ ไม่มี อุ "

คำพูดของหลวงปู่ชื่น ณ. วินาทีนั้น มันทำให้ผมหวลระลึก นึกเห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆมากมาย อย่างชัดเจน ถึงความไม่มี "อุ" ของหลวงปู่ชื่น ผมมองสบตากับหลวงปู่ชื่น น้ำตาแห่งความปิติสุขไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว คงไม่ต้องอธิบายอะไรอีก มันมีคำตอบลึกๆ แล้วอยู่ในใจ มาถึงวันนี้ทำให้ผมไม่ค่อยมั่นใจนักว่าหัวใจพรหม ตกลงแล้วมี 3 หรือ4 คำ กันแน่ หลวงปู่ชื่น นะ หลวงปู่ ทำให้ผมสับสน

ปล.ทราบต่อมาว่าที่เด็กมีอาการป่วยแบบประหลาดพิศดารนั้นเนื่องจากวิญญาณแม่เก่าในอดีตชาติ ตามมาจะเอาลูกคืน หลวงปู่ชื่นท่านทำพิธี ตัด ให้

โดย: kruangbin เวลา: 2013-4-12 18:15
สาธุครับ หลวงปู่เป็นพระที่มีความเมตตามากมายยิ่ง

โดย: voon เวลา: 2013-4-12 18:52
อาจารย์ได้แบบอย่างมาจากหลวงปู่จริงๆด้วย ^^

โดย: sriyan3 เวลา: 2013-4-13 04:47
สาธุ ขอบคุณครับ

โดย: wind เวลา: 2013-4-14 08:22
ซึ้งมากครับ ขอเป็นศิษย์หลวงปู่ชื่น ขอหลวงปู่เป็นพระพรหมของศิษย์ ชนิดที่เรียกว่า เมตตาไม่มีประมาณ สาธุ กราบๆๆ

โดย: morntanti เวลา: 2013-4-14 09:27
เข้ามารับฟังเรื่องราวดีๆครับ

โดย: ยักษา เวลา: 2013-4-14 20:43
_/\_ ภูมิใจที่ได้เป็นศิษย์หลวงปู่ ครับ

โดย: AUD เวลา: 2013-4-15 07:33

สาธุ ขอบคุณครับ

โดย: toywater เวลา: 2013-4-19 00:32

voon ตอบกลับเมื่อ 2013-4-12 18:52
อาจารย์ได้แบบอย่างมาจากหลวงปู่จริงๆด้วย ^^ ...

แต่ตอนกินข้าว อาจารย์ คง วางเฉย มองดูวุ่นอย่างเดียวไม่ได้แน่ (รับรองได้ว่า มื้อนั้นอาจารย์อดข้าวชัวร์)

โดย: เก่ง66 เวลา: 2013-6-8 16:55
สา...ธุ

โดย: Autsadakorn เวลา: 2013-6-11 12:42
สาธุครับ

โดย: Metha เวลา: 2013-7-9 16:03
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ

โดย: Metha เวลา: 2013-11-11 13:32
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ

โดย: Nujeab เวลา: 2013-11-11 13:35
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ

โดย: Metha เวลา: 2013-11-19 10:32
กราบนมัสการหลวงปู่ ครับ

โดย: MangPor เวลา: 2014-2-23 11:12
กราบนมัสการหลวงปู่ชื่น ครับ

โดย: En130 เวลา: 2014-10-9 12:58
ขอบคุณครับ

โดย: เอส เวลา: 2014-10-25 21:45
สาธุครับ เมตตาหลวงปู่เป็นที่สุดจริงๆ

โดย: MarcoReus เวลา: 2014-11-24 12:47
หลวงปู่ชื่น พระผู้เมตตายิ่ง พระโพธิสัตว์โดยแท้ กราบ กราบ กราบ

โดย: ธี เวลา: 2014-12-12 15:28
สาธุ...

อาการที่เล่าคลายถูกผีสิงเลยครับ แต่บางครั้งก็ไม่ใช่ก็มี
ผมได้รับฟังเรื่องที่น่าสนใจ 2 เรื่องคล้ายกันแต่ต่างกัน
1. เด็ก 2 พ่อ2 แม่ ผู้ชราเล่าให้ฟังว่า ในสมัยที่ศพมีมากจนไม่สามารถเผาได้ คนจึงเอาศพไปค้างที่ต้นไม้ มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ อยู่มาวันหนึ่ง มีครอบครัวหนึ่ง นำลูกที่ตายมาป่าช้าจะค้างศพ แต่ปรากฎว่า ลูกฟื้นคืน ไม่ตาย พ่อแม่จึงนำเด็กกลับบ้าน แต่เด็กกลับปฏิเสธว่า ไม่ใช่บ้านของตนเองและนี้ก็ไม่ใช่พ่อแม่ของตน พ่อแม่จึงสอบถามและนำเด็กไปยังบ้านที่เด็กต้องการไปอยู่ เมื่อถึงบ้าน เด็กเห็นหญิงชายเจ้าของบ้านก็วิ่งเข้ากอดและเรียกพ่อแม่ หญิงและชายเจ้าของบ้านงง เด็กก็ยังยืนยันว่านี้คือพ่อแม่ และเด็กเล่าเกี่ยวกับตนเองให้ฟัง หญิงชายเจ้าของบ้านจึงรู้ว่าเด็กคนนี้มีวิญญาณลูกของตนที่เพิ่งตายไป 2-3 วัน เข้าอยู่ในร่าง จึงจะบอกพ่อแม่เจ้าของร่างว่าจะรับเด็กเป็นลูกและให้อยู่ที่บ้านตน พ่อแม่เด็กไม่ยอม จึงต้องขึ้นศาล ศาลสอบถามเด็ก ตัวเด็กก็ยืนยันว่า หญิงชายเจ้าของบ้านคือพ่อแม่ของตน ศาลจึงตัดสินให้เด็๋กมี 2 พ่อ 2 แม่
2. คน 2 วิญญาณ ผมได้รับเรื่องเล่าว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งมีอาการแปลกๆคือ เธอเป็นคนภาคใต้ พูดภาษากลางไม่ได้ แต่อยู่มาวันหนึ่ง เธอมีอาการ ชอบร้องให้จะกลับบ้านและพูดเป็นภาษากลาง อาการเดียวก็ปกติเดียวก็ร้องให้ ผู้ที่มีความรู้ทางใสยศาสตร์ได้ถูกเชิญมารักษา เขาได้บอกว่า ไม่ใช่อาการผีสิง เธอมีจิตมาอาศัยอยู่ในร่าง 2 ดวง คือ ของเธอ 1 ดวง และอีกดวงเป็นจิตของคนที่ยังไม่ถึงที่ตาย ร่างของเขาเพียงสลบไปแต่ดวงจิตหลุดลอย ประสบพบร่างของเธอที่สลบไปจึงคิดว่าตายและเขาสิงสู่ร่าง ปรากฎว่า เธอยังไม่ตาย ดวงจิตในร่างจึงมี 2 ดวง อีกดวงที่เขามาสิงสู่ไม่สามารถออกไปได้จึงทำให้เธอมีอาการเป็นที่เห็น และผู้มีความรู้ได้ทำพิธีให้ เพื่อให้ดวงจิตอีกดวงออกจากร่างไปสู่ร่างของตนได้
2 เรื่องเป็นเรื่องแปลก คนที่ไม่ถึงที่ตาย ยังคงหาร่างที่ตนจะเขาอาศัยอยู่ได้ เป็นอาการคล้ายผีสิงแต่ไม่ใช่ ไม่สามารถรักษาได้เหมือนคนที่ถูกผีสิง นีก็เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจจากที่ได้รับฟังมา

โดย: MarcoReus เวลา: 2014-12-12 17:44
เรื่องแปลกดีจริงครับ ขอบคุณครับ

โดย: Metha เวลา: 2015-2-16 01:42

โดย: JamesRoot เวลา: 2015-3-11 15:16
พระผู้เมตตา สาธุ

โดย: พระศรี เวลา: 2016-11-17 12:15
สาธุ ครับ

โดย: wee เวลา: 2020-9-21 19:16
ที่ผมสัมผัสได้ เป็นเช่นนั้นจริงๆครับ หลวงปู่ไม่เคยมี อุ เลย มีแต่เมตตาช่วยเหลือตลอด กราบหลวงปู่ครับ

ยินดีต้อนรับสู่ Baan Jompra (http://baanjompra.com/webboard/)