Baan Jompra

ชื่อกระทู้: ในทางโลก สุดท้ายก็ไม่พ้น "สัปเหร่อ" [สั่งพิมพ์]

โดย: oustayutt เวลา: 2013-11-27 10:08
ชื่อกระทู้: ในทางโลก สุดท้ายก็ไม่พ้น "สัปเหร่อ"

หนังสือ "ประเพณีเนื่องในการตาย" โดย พระยา

อนุมานราชธน มีข้อสันนิษฐานถึงคำ"สัปเหร่อ" ว่า น่าจะมาจากคำว่า สัปบุรุษ แปลว่าคนดี ซึ่งคำนี้ภาษาเขมรออกเสียงว่า สัปเหร่อ

สำหรับความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ.2546 สัปเหร่อ(สับ-ปะ-เหร่อ) แปลว่าผู้ที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับศพตั้งแต่ทำพิธีมัดตราสัง จนกระทั่งนำศพลงฝังหรือเผา

และจากงานวิจัยของ ทวีศักดิ์ วรฤทธิ์เรืองอุไร เรื่อง"สัปเหร่อกับการจัดการศพของชุมชน"ที่เสนอต่อคณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวว่า สัปเหร่อคือผู้ที่ทำหน้าที่แปรสภาพสังขารร่างกายของคนที่ตายไปแล้วให้สูญสลายไปจากโลกอย่างสิ้นเชิง โดยการฝังซากศพไปในดิน หรือเผาให้มอดไหม้ด้วยไฟ โดยอาจมีวิธีเฉพาะ

คำว่าสัปเหร่ออาจอยู่คู่กับสังคมมนุษย์มาช้านานเนื่องจากการตายนั้นเป็นสิ่งปกติของคนเรา หน้าที่หลักของสัปเหร่อเริ่มจากเตรียมเมรุเผาศพโดยจะกวาดเถ้ากระดูกของศพที่เผาก่อนหน้าเพื่อไม่ให้ปะปนกับศพที่กำลังจะเผา และขอซื้อที่จากเทวดาเจ้าที่ชื่อ"ตากะลี ยายกะลา" ก่อนการเผา สัปเหร่อจะเปิดโลงและตัดด้ายที่มัดมือมัดเท้าของศพจากนั้นล้างหน้าศพด้วยน้ำมะพร้าว เมื่อญาติๆ ผู้ตายช่วยกันเคลื่อนศพไปสู่เมรุแล้ว สัปเหร่อก็จะดำเนินการเผาตามขั้นตอนกินเวลาประมาณ 1-2ชั่วโมงจึงแล้วเสร็จ สามารถเก็บกระดูกให้ญาติพี่น้องที่รอรับอยู่

ในการปฏิบัติหน้าที่สัปเหร่อต้องมีจรรยาที่สำคัญ คือการไม่เลือกปฏิบัติต้องเผาศพให้เจ้าภาพทุกรายโดยไม่เลือกที่รักมักที่ชัง และจะต้องทำหน้าที่ด้วยความเป็น "มืออาชีพ" คือทำด้วยความรับผิดชอบและเรียบร้อยทุกขั้นตอน นับตั้งแต่การทำความสะอาดเตาเผาในการเตรียมเมรุจนถึงการเก็บกระดูก

บทบาทหน้าที่ของสัปเหร่อในสมัยก่อนที่ยังมีการเผาศพแบบเชิงตะกอนคนที่สามารถเผาศพได้จะมีอยู่หลายคน ในการเผาแต่ละครั้งจะมีชาวบ้านไปช่วยกันประมาณ 10 คนแต่เมื่อมีการเปลี่ยนเตาเผาจากเชิงตะกอนมาเป็นเตาเผาแบบปิด คือเมรุ การจำกัดตัวบุคคลผู้รับหน้าที่เผาศพก็เกิดขึ้นเนื่องจากเมรุเป็นสมบัติที่มีราคาแพงของวัด คนที่จะมาดูแลเมรุจึงไม่ใช่ใครก็ได้ แต่ต้องเป็นคนที่เจ้าอาวาสและชาวบ้านยอมรับการมีเมรุจึงนับเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้สถานะของสัปเหร่อชัดเจนขึ้น

ราชการกำหนดหน้าที่สัปเหร่อเป็นงานประเภทที่ 5 คือพนักงานบริการ และพนักงานขายในร้านค้าและตลาด ในหมวด 51 คือเป็นพนักงานให้บริการในเรื่องส่วนบุคคลและบริการด้านการป้องกันภัยกำหนดเป็น "สัปเหร่อและเจ้าหน้าที่ฉีดยาศพ"ทำหน้าที่จัดการเผาศพและฝังศพ รักษาศพไม่ให้เน่าเปื่อยด้วยการฉีดสารเคมีในร่างศพรวมถึงการทำพิธีต่างๆ เกี่ยวกับการจัดการศพ

ที่มา http://www.shockfmclub.com/story_detail.php?historyshock_id=385
[url=http://www.shockfmclub.com/story_detail.php?historyshock_id=385][/url]

โดย: Metha เวลา: 2013-11-27 10:35
ทุกอย่างล้วนแต่ อนิจจัง

โดย: oustayutt เวลา: 2018-3-17 23:08

โดย: Sornpraram เวลา: 2018-4-21 06:53

ยินดีต้อนรับสู่ Baan Jompra (http://baanjompra.com/webboard/)