วันนี้ได้ไปพบพี่เอ๋ ซึ่งได้นัดเจอกันที่ทำงานพี่เค้าเพื่อจะขอดูลูกแก้วมณีนาคาที่พี่เอ๋ได้รับจากอาจารย์ไปเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ซึ่งพี่เอ๋ยืนยันว่าตอนได้ลูกแก้วมณีนาคามานั้นลูกแก้วมีลักษณะใสไม่มีสิ่งอื่นใดเจือปนอย่างแน่นอน และผมเองเท่าที่ดูในวันนั้นก็ใสๆ ไม่มีสี วันรุ่งขึ้นพี่เค้าได้นำลูกแก้วมณีนาคาไปอวดแม่บ้านที่เป็นร่างทรงกุมารกาหลง คำปรีชา ซึ่งเป็นกุมารเทพ แม่บ้านจึงขอดูและขออนุญาตจับพลัง
" เพราะก่อนหน้านั้นแม่บ้านร่างทรงผู้นี้ได้มีโอกาสจับพลังองค์พญานาคามาแล้วต่างก็ทึ่งและตลึงถึงพลานุภาพมาแล้วว่ามีองค์พญานาคนับร้อยนับพัน โดยมีพญานาคกายสีแดงร่างใหญ่โตกว่าองค์อื่นทั้งหมดกำลังเล่นน้ำอย่างร่าเริงอยู่ในองค์พญานาคาอวตารนี้ ทำเอามือแม่บ้านเย็นยะเยือกไปทั้งแขน ซึ่งพี่เอ๋ก็ได้มอบพญานาคาอวตารเนื้อธรรมดาให้แม่บ้าน ๑ องค์ แม่บ้านยังชมว่าองค์นี้มีพลังพลานุภาพไม่ได้แตกต่างจากองค์ที่มีตะกรุดแม้แต่น้อยเลย "
พอแม่บ้านสัมผัสลูกแก้วแล้วนำมาวางลงบนผ่ามือพร้อมหลับตาทำสมาธิกำหนดดูลูกแก้วใสลูกนั้นก็เอ่ยอุทานออกมาว่า...
ลูกแก้วนี้คุณเอ๋ไปเอามาจากไหน... ?
ใครเป็นคนให้มา... ?
พี่เอ๋ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกแก้วอะไร และไม่ได้ตอบว่าใครเป็นผู้ให้ แม่บ้านคนนั้นมองหน้าพี่เอ๋ด้วยความมึนงงว่าของสำคัญสิ่งนี้พี่เอ๋ได้มาอย่างไร แม่บ้านคนนั้นจึงได้บอกกับพี่เอ๋ว่า....
ลูกแก้วลูกนี้ไม่ควรนำมาใส่ถุงไว้แบบนี้ เพราะนี้เป็นลูกแก้วที่มีดวงตาขององค์พญานาคที่มีดวงตาจำนวนมากมายประมาณไม่ได้ว่ามีเท่าไหร่ ให้รีบหาน้ำใส่แก้วน้ำแล้วเอาลูกแก้วดวงตาพญานาคนี้ไว้ตาท่านจะได้ไม่แห้ง และท่านจะได้มองเห็น ท่านจะคอยมองสิ่งชั่วร้าย กำจัดสื่งไม่ดี และเตือนภัยให้ หากเป็นสิ่งดีที่เป็นมงคลท่านจะคอยส่งเสริมและนำพาให้พบเจอแต่สิ่งดีงาม ของสูงควรเก็บรักษาในที่ที่เหมาะสม อย่าทำเป็นเล่น
หลังจากพูดคุยกันเสร็จพี่เอ๋ก็ได้นำลูกแก้วมณีนาคาไปเลี่ยมทันที พอผ่านไปหนึ่งวันลูกแก้วที่พี่เอ๋เลี่ยมมานั้นเกิดพรายน้ำเป็นฟองน้ำแต่ไม่ได้เกิดที่น้ำมนต์ด้านนอก แต่กลับมาพรายน้ำอยู่ในลูกแก้วเลย และลูกแก้วจากที่ใสๆ กลับกลายเป็นดวงสีทองอยู่ในใจกลางลูกแก้ว ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้กับพี่เอ๋และผมเป็นที่สุด ยากเกินจะบรรยายจริงๆ ขอบรรยายด้วยภาพละกันนะครับ
suwanno
