#chakpetch
[attach]4786[/attach]
ครั้งแรกที่ได้พบกับอาจารย์สรายุทธ คือ วันงานเสาร์ห้า ติคญาโณ
เหตุการณ์เกิดขึ้น
ณ ช่วงขณะที่รถตู้ได้เดินทางมาถึงที่ วัดเขาดินใต้
ชายชุดขาวคนหนึ่งได้เดินอุ้มขวดโหลพญาเสือสมิงไปทางปะรำพิธี
ก็ได้ยินเสียงคนในรถพูดว่า คนนั้นไงๆ พี่สรายุทธ หรือเปล่าอ่ะ ??
...... ผมว่าใช่นะ .... อืมๆๆ ..... น่าจะใช่จริงๆอ่ะ .....
เสียงคนในรถตู้ดูลุ้นกันอย่างคึกคัก ว่าผู้ใดคือ "พี่สรายุทธ"
ผู้ที่ช่างมีวาทะศิลป์ อันลำ้ลึก และยังไม่เคยมีใครได้พบหน้า
หลังจากที่ลงจากรถกัน เพื่อให้พ้นจากความสงสัย
คนในรถส่วนใหญ่จึงเดินดิ่งตรงไปผู้คุยกับชายชุดขาวผู้นั้น
ซึ่งพี่จ๊อ ก็อยู่แถวนั้นคอยต้อนรับทาง คณะ คศช เป็นอย่างดี
พี่จ๊อแนะนำ พี่สรายุทธ ให้กับสมาชิก คศช
ซึ่งตรงกับที่คาดเดากันในรถเลย
ต่างคนเข้าไปพูดคุยสนทนากันอย่างยิ้มไม่หุบ
ส่วนผมยังใหม่อยู่กับการเข้าสังคม เลยนิ่งๆ ไม่ค่อยมีปากเสียงกับใคร
คนนั้นหรอ พี่สรายุทธ (นึกอยู่ในใจ) โอ้วดูเข้มขรึมจัง ดุมั้ยหว่า
อยากจะไปคุยกับพี่เค้านะ แต่ไม่รู้จะคุยอะไร รู้สึกปอดมาก
จนพี่เค้ามาทักว่า " เอานี่หรอน้องเพชร " เป็นยังไงบ้าง ??
โอ้วพี่เค้าทักทายเราก่อนอีกซ่ะนั้น
อาจารย์ท่านเป็นกันเองมากๆ เลยคร๊าบบ
เป็นความประทับใจแรกพบเลยทีเดียว
...........
ช่วงแรกๆที่ได้โทรศัพท์พูดคุยกับอาจารย์
ก็เป็นอีกครั้งที่มีความรู้สึกประทับใจ
เรื่องมีอยู่ว่า........
ในครั้งที่สองที่โทรหาอาจารย์ อาจารย์ก็พูดสวนขึ้นมาก่อนเลย
" อ้าว เป็นยังไงบ้างน้องเพชร มีอะไรหรอ "
ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ไม่ค่อยมีความสำคัญเท่าไหร่
จะถูกเมมเบอร์โทรในเครื่องอาจารย์ซ่ะด้วย
(เป็นผมถ้ายังไม่สนิทอะไรมากเท่าไหร่ คงจะไม่ได้ใส่ใจเมมเบอร์ไว้หรอกครับ)
อาจารย์ท่านเป็นคนสนใจรายละเอียดเล็กๆมากเลยคร๊าบบบ
( แต่ก็ยังไม่วาย ขออนุญาตนำเขี้ยวเสือแกะ เข้าไปแช่ในขวดโหลเสือสมิงเสาร์ห้าด้วยนะ แฮะๆ 
) 
