คุณตาออกหาฟืนในป่า หายตัวลึกลับ - Baan Jompra

สุดพิศวง…! คุณตาวัย84 หายลึกลับ ขณะเข็นรถออกหาเก็บไม้ฟืนในป่าท้ายหมู่บ้าน ชาวบ้านออกค้นหาทั้งวันไม่พบ / อุบลรัตน์ ขอนแก่น….. 15:00น. 03/01/2561 ได้รับแจ้งจาก นายจีระภัทร์ พรรคทิง ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่6 บ้านโนนจิก ตำบลเขื่อนอุบลรัตน์ อำเภออุบลรัตน์ ขอนแก่น แจ้งลูกบ้านหาย ชื่อคุณตาเกษม มงคลวัตร อายุ84ปี ออกไปหาเก็บไม้ฟืนตามปกติในป่าท้ายหมู่บ้านตั้งแต่เช้า จนถึงสามโมงเช้าไม่กลับ ญาติๆออกตามหาตั้งแต่ประมาณเก้าโมงเช้ายันเที่ยง พบแต่รถเข็นและห่อข้าวทิ้งใว้อยู่กลางไร่มันสำปะหลัง… ผู้ใหญ่บ้านจึงระดมชาวบ้านร่วมร้อยคนออกค้นหาทั่วป่าหลายรอบแต่ยังไม่พบ จึงรายงานให้นายอำเภออุบลรัตน์ฯ นายณัฐภัทร พลอยสุภา ทราบและแจ้งขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.อุบลรัตน์ ขอนแก่น

ชุดร้อยเวร-20 นำโดย ร.ต.อ.ณัฐพงษ์ กงจีน รอง สวป. หัวหน้าชุด พร้อมทีมกู้ชีพ-กู้ภัยพองหนีบ 15นาย และได้ประสานขอกำลังสนับสนุนจากทีมกู้ภัยโนนสัง หนองบัวลำภู อีก 20นาย จัดชุดเข้าร่วมปฏิบัติการค้นหาตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเวลา 01:30น. ของวันถัดมาแต่ยังไม่พบ จึงยุติการค้นหาชั่วคราวใว้ก่อนและจะวางแผนเข้าค้นหาอีกครั้งในช่วงเช้าของวันที่ 04/01/2561 เวลา 07:10น. ได้รับแจ้งมีชาวบ้านชื่อ นายทรงฤทธิ์ อุชพันธุ์ พร้อมภรรยาและลูกสาว รวม3คน เป็นชาวบ้านที่มีที่พักอยู่ในไร่ บริเวณใกล้ชายป่าช้าเก่าที่ คุณตาเกษม ได้สูญหายไป… ภรรยานายทรงฤทธิ์ เล่าให้ฟังว่า เมื่อเวลาประมาณหกโมงเช้า หมาที่เลี้ยงใว้หลายตัวได้เห่าหอนในแนวชายป่าซึ่งอยู่ห่างจากที่พักประมาณ 200เมตร หลังจากนั้นหมาได้วิ่งกลับมาตาม วิ่งนำหน้าให้ออกไปดูบริเวณดังกล่าวจึงพบคุณตานั่งคุดคู้อยู่ในสภาพอิดโรยกำลังนั่งกินใบหญ้าชนิดหนึ่งเพื่อประทังความหิว

จากที่ผู้เขียนได้ร่วมออกติดตามพร้อมกับทีมกู้ชีพกู้ภัยฯตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเวลาเลยเที่ยงคืนที่ผ่านมา บริเวณจุดที่พบคุณตา ทีมค้นหาร่วมร้อยนายได้เดินวนเวียนค้นหาทั่วทั้งบริเวณและจุดใกล้เคียงหลายรอบแต่ไม่พบ เป็นที่น่าสังเกตและสงสัยว่า จากจุดที่พบรถเข็น (จุดหายตัว) ถึงจุดที่พบคุณตาในตอนเช้ามีระยะทางร่วม 2กิโลเมตร สภาพพื้นที่เป็นป่าสลับไร่อ้อย ไร่มัน มีการยกร่องดินสูงๆต่ำๆซึ่งยากต่อการเดินของคนแก่ที่สุขภาพไม่ดีอย่างเช่นคุณตาเกษม… อะไรทำให้คุณตาเดินผ่านป่าไปไกลได้อย่างไร ? เป็นที่ฉงนยิ่งนัก… ในเบื้องต้นหลังจากที่พบคุณตา สติกลับมาเป็นปกติแล้วได้เล่าให้ฟังว่า ขณะเข็นรถมาถึงชายป่าพบยายแก่คนหนึ่ง เคี้ยวหมาก ปากแดง ผมยาว มารับและพาไปในป่าหลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้ ขณะที่อยู่ในป่ายังมองเห็นแสงไฟของชุดค้นหาอยู่ใกล้บริเวณและร้องเรียกขอความช่วยเหลือแต่ไม่มีใครตอบรับ….. และมีชาวบ้านที่เลี้ยงวัวอยู่บริเวณใกล้เคียง ชื่อนายลำพูน อักษรสิริ ชาวบ้านทุ่งโป่ง เล่าว่า เวลาประมาณสามถึงสี่โมงเช้าในวันเกิดเหตุ ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจึงได้เดินตามเสียงไปดู จึงพบคุณตาดิ้นทุรนทุรายเหมือนกับเป็นอะไรสักอย่าง อยู่ใกล้จอมปลวกขนาดใหญ่ จึงเข้าช่วยเหลือในเบื้องต้นและสอบถามว่าเป็นใครมาจากไหน หลังจากนั้นนายลำพูน ได้วิ่งกลับไปล่ามวัวใว้ก่อนจึงจะกลับมาช่วยใหม่อีกครั้ง หลังจากกลับมาจากล่ามวัวเสร็จ มาถึงจุดที่พบคุณตา ปรากฎว่าไม่พบ เหลือแต่รถเข็นและห่ออาหารน้ำดื่มอยู่ที่เดิม ซึ่งตอนพบครั้งแรกคุณตา ไม่อยู่ในสภาพที่จะเคลื่อนไหวจึงแปลกใจมากหายไปได้อย่างไรในเวลาไม่ถึงสิบนาที และได้ออกตามหาจนทั่วบริเวณแต่ไม่พบ จึงไปบอกชาวบ้านที่ทำไร่อยู่บริเวณใกล้เคียงให้ทราบ เพื่อช่วยไปแจ้งให้ญาติทราบ… หลังจากที่ญาติได้ทราบเรื่องแล้ว เป็นจุดเริ่มต้นของการค้นหา โดยมีญาติและชาวบ้านจำนวนมากมาช่วยกันตามหาบริเวณกว้างแต่ไม่พบ