ผ้ายันต์แดงสุดวิเศษผืนใหญ่นี้ เป็นผ้ายันต์ที่หลวงปู่เอี่ยม ทำขึ้นเพื่อให้หนุ่มพร้อมโดยเฉพาะ อาจจะเพราะหลวงปู่เอี่ยมท่านได้อนาคตังสญาณคือญาณหยั่งรู้อนาคต ว่าถ้าไม่มีผ้ายันต์ผืนนี้ ลูกศิษย์ท่านต้องถูกเขารุมจนตายแน่ เพราะปืนคงกินลูกศิษย์ท่านไม่ได้
เมื่อปู่พร้อมได้เสียชีวิตลง ลูกหลานไม่ค่อยสนใจผ้ายันต์นี้ สุดท้ายผ้ายันต์นี้ไปตกกับครูทัน รุจิเรข ผู้เป็นปรมาจารย์ท่านหนึ่งของสายวัดสะพานสูง ตอนหลังท่านได้มอบให้อ.สวย สามร้อยยอด ศิษย์เอกของท่าน อ.สวย ผู้นี้เคยลงตะกรุดมหามงคลโสฬส แจกจ่ายออกไป มีอาสาสมัครคนหนึ่ง ไปรบที่สมรภูมิเชียงคานจ.น่าน เหยียบกับระเบิด และโดนยิงซ้ำอีกร้อยห้าสิบนัด จนสลบ จนตอนหลังกำลังหนุนไปช่วยออกมาได้ ที่ว่าโดนยิงร้อยห้าสิบนัด เพราะนับจากตามตัวเขา คนนี้รอดมาได้ ถึงกับมีการออกวิทยุสรรเสริญอ.สวย สามร้อยยอด แต่ปัจจุบันไม่ต้องไปหาตะกรุดอ.สวย เพราะเขาขายเป็นหลวงปู่ทองสุขหมด
อ.สวย สามร้อยยอด เมื่อได้ผ้ายันต์มาปกครอง ได้นำผ้ายันต์มาคลุมหัวนั่งสมาธิ เกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้น อ.สวย เกิดตาทิพย์ขึ้นมา ให้คนนำพระมาห่อกระดาษ นำมาให้อ.สวยดู อาจารย์สามารถบอกได้หมด ว่าเป็นพระเป็นตะกรุดเป็นเครื่องรางต่างๆ อย่างตะกรุดท่านสามารถบอกได้เลยว่าเป็นตะกรุดใคร นับว่าอานุภาพผ้ายันต์ผืนนี้ คงไม่มีเพียงเท่านี้ แต่คงมีอะไรกว้างขวางกว่านี้อีกเยอะ
อ.กฤษณะเคยเห็นบันทึกตำราผ้ายันต์นี้ ที่ตำราหลวงปู่วาส เหตุที่ท่านมียันต์ตำรานี้ เพราะหลวงปู่วาสท่านได้มาตอนอ.สวย มาบวชแก้บนที่วัด อ.สวย ได้ลงผ้ายันต์แบบที่หลวงปู่เอี่ยมลงยันต์ในผ้ายันต์ผืนใหญ่ ให้หลวงปู่วาส หลวงปู่วาสตอนหลังได้นำมาถักเป็นแหวนพิรอด และได้มอบให้ศิษย์ของท่านคืออ.กฤษณะเป็นที่ระลึก
