ประสบการณ์ ธุลีดิน - Baan Jompra

หลายคนอาจจะทราบบ้างแล้ว และคงมีอีกบางคนที่ยังไม่ทราบ ว่าผมเป็นคนลาวอยู่ประเทศลาว ย้อนเวลากลับไปช่วงปลายปี 2552 ชีวิตผมลุ่มๆดอนๆ ชีวิตแย่ลงทุกทีๆชีวิตเริ่มมีหนี้สินและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มีหลายครั้งแทบจะไม่มีเงินซื้อนมให้ลูกกินจนป้าแฟนเป็นคนซื้อให้ไม่ก็เอาเงินให้ แฟนผมแอบร้องไห้ทุกคืนไม่ให้ผมรู้ส่วนตัวผมเองเป็นหัวหน้าครอบครัวกลับอับจนหนทาง มองไปทางไหนก็มืดแปดด้านช่วงนั้นกระแสกุมารทองกำลังดัง ก็บูชามาเลี้ยง ก็พอช่วยให้ได้งานเสริมบ้าง แต่ชีวิตก็ยังลำบากอยู่จนวันหนึ่งก็เข้าเวฟกุมารทองปรกติเหมือนทุกวัน แต่วันนี้มีน้องคนหนึ่ง(ยังจำชื่อได้ดี) มาประชาสัมพันธ์เปิดจอง “รูปหล่อมณีราชา” ตอนเห็นครั้งแรกจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อยากนิมนต์รูปหล่อหลวงปู่มากราบไหว้บูชาที่บ้านแต่ไม่มีปัจจัยพอ แม้แต่เงินที่จะกินยังลำบากทุกวันๆได้แต่มานั่งดูยอดจองเพิ่มขึ้นทุกวันๆจนจะเต็ม ช่วงนั้นจิตใจมันยิ่งไม่เป็นอันจะทำอะไรสุดท้าย ผมเปิดรูปหลวงปู่ในคอม แล้วยกมือกราบขอหลวงปู่ “ขอให้งานใหม่ที่ผมไปสมัคไว้6 เดือนก่อน ให้เขาโทรมาเรียกไปสัมภาษณ์งาน และให้เขารับทำงานตามเงินเดือน xxxxUSD ด้วยเถิด”ครับอ่านไม่ผิด 6 เดือนที่ผมยื่นเข้าไป ผมโทรไปหลายรอบ ก็บอกให้รอไปก่อน จนผ่านมา6 เดือน หลังจากนั้น 2-3 วัน ทางบริษัทนี้ก็โทรมาเรียกผมให้เข้าไปสัมภาษณ์แถมมีแต่ผมคนเดียว คำถามแค่ 4-5 ข้อ แล้วก็ได้เงินเดือนตามที่ขอกับหลวงปู่ไว้จิงๆ(ที่จิงหลวงปู่ให้เกินมา เพราะจำนวนที่ขอหลวงปู่ไว้คือจำนวนก่อนหักภาษี) รีบเข้าไปในเวปเพื่อลงชื่อจองรูปหล่อหลวงปู่แต่ยอมจองเต็มซะแล้ว ใจไม่ลดละ สอบถามไปทั่วจนได้เบอร์นางฟ้าท่านหนึ่งมานางฟ้าใจดีท่านนี้เลยไปขอแบ่งกับท่านที่จองหลายองค์มาให้องค์หนึ่งจนสมหวังได้นิมนต์รูปหล่อมณีราชามากราบไหว้ที่บ้านชีวิตหลังจากได้มาอยู่ร่มเงาแห่งติคญาโณ และตัวเป็นศิษย์เปลี่ยนชีวิตผมจากหน้ามือเป็นหลังมือ ชีวิตดีขึ้นมาตลอดจากจุดหนึ่งขึ้นมาอีกจุดหนึ่งมีปัญหาบ้างสะดุดบ้าง แต่ไม่นานครับ... คำที่ผมจำไว้อยู่เสมอคือ